اين روزها كه گرگها درپوستين گوسفندان به تكاپو افتادندچه بسا كه شخصيت رهبران و انديشمندان سترگ جوامع بشري در هاله اي خيره كننده از شبهات ديني يادر سايه اي سنگين از بدگويي وحتي هتاكي دشمنان بددل پوشيده بماند،اماشخصيت بزرگاني چون امام خميني(ره) كه بربلنداي بام تاريخ آفريننده واقعه اي شدندكه تأثير به سزايي در مسير زمانه داشته و نه تنها خود از چنبر تنگ و تباه كننده روز مرگي رهيده اند بلكه جامعه اي را نيز به قله ي سربلندي رهنمون ساختند چيزي نيست كه بشود به راحتي آن را در هاله ي ابهام فرو برد.تاآنجا كه هر توصيف گري در برابر شئون شخصيتي ايشان درمي ماند،از كدامين شأن او به تحرير بنشينم،انديشمندي زمان شناس و روشن بين كه در انديشه و عمل منادي اسلام زنده و مخالف با كج انديشي ها و واپسگرايها بود.حقيقت دين خدا در انديشه و عمل ايشان شگفت انگيز بودتا آنجا كه انسان زمين گير شده ي بريده از آسمان را به خود آوردتا در عصر اصالت تمايلات نفساني به معنويت متعالي بيانديشدوآيا اين جز احياي دين است.حال چگونه مي شود در برابر هتاكي به معاد انديشي اي كه لحظه اي از غم معاش مردم نياسودوخواستار تحقق عدالت بود سكوت كرد اين همان زوزه ي پارسانمايان دين فروش و مقدس مآبان كج انديش است كه سالهاپيش امام خميني از هجمه شان احساس خطر مي كرد،…اينك گاه نشستن نيست …برخيزيدكه اسلام در خطر است…بايد كاري كرد.
